Mowa powitalna księdza Proboszcza
„O złóżmy naszej Pani, o złóżmy Matce swej,
to Ave, które w dani Archanioł Jej przynosi”
Po latach starań, modlitw i przygotowań, marzenia stają się faktem.
Maryjo, Matko Boża, zgromadziliśmy się u Twoich stóp, aby w uroczysty sposób oddać Ci hołd, wyrazić naszą wdzięczność, miłość i wielką radość. Bądź pozdrowiona, Matko Nowego Życia, która, jako jedyna, byłaś godna przyjąć pod swoje serce Jezusa Syna Bożego,
Dziś również przygarniasz nas do swego serca, nas, swoje dzieci, które z wysokości krzyża dał Ci Twój syn. Zgromadziliśmy się dzisiaj bardzo licznie. Są z nami Księża Biskupi z Przemyśla, Rzeszowa i Zamościa, na czele z ks. Arcybiskupem Metropolitą Przemyskim, są kapłani, (ojciec generał zakonu paulinów z Częstochowy, ojcowie karmelici), diakoni i siostry zakonne, przedstawiciele kościoła greckokatolickiego i prawosławnego, przybyły Róże Różańcowe z całej Archidiecezji, są parafianie i goście, są przedstawiciele władz wojewódzkich, powiatowych, gminnych i samorządowych, posłowie na Sejm Rzeczpospolitej Polskiej Jako kustosz tego miejsca bardzo się cieszę, jestem szczęśliwy i wzruszony, wszystkich serdecznie witam i dziękuję za przybycie. Życzę sobie i życzę Wam, niech to dzisiejsze spotkanie będzie hołdem dla Maryi, wyrazem wiary, zaufania i miłości do naszej Matki.
„Tu znalazłaś swe miejsce, tu Cię kocha wierny lud,
Jesteś z nami, gdy radośnie i wspomagasz, gdy jest trud”
– tak śpiewamy w zagórskiej pieśni ku czci Matki Bożej. Nie byłoby tej dzisiejszej uroczystości i spotkania, gdyby przed wiekami Maryja nie wybrała sobie tego miejsca. (Legenda wiąże pojawienie się obrazu z osobą króla Kazimierza Wielkiego, który miał się tutaj zatrzymać w drodze na Ruś. Jak głosi podanie, pod wpływem proroczego snu król zlecił zbudowanie w tym miejscu kaplicy i przysłał do niej obraz Matki Bożej, przedstawiający scenę Zwiastowania. Jak w każdej legendzie, tak w tej również przekazana jest pewna prawda, chociaż dziś nie da się ustalić dokładnie dat i szczegółów. Jedno jest pewne, że nie było tu jeszcze parafii, powstałej dopiero w 1750 roku, a już trwał żywy kult Matki Bożej, jak zaświadczał o tym wspomniany przed chwilą Michał Krasuski i jak potwierdzają to dokumenty wizytacji biskupów przemyskich – m.in. bp. Sierakowskiego, który pisał o łaskami słynącym obrazie o kulcie i zalecał spisywanie otrzymywanych w tym miejscu łask i doznawanych cudów).
Z tego wynika, że Maryja wybrała sobie to miejsce, aby przez znak tej pięknej ikony udzielać ludziom darów i łask. W kronikach czytamy, że do Matki Bożej, do jej łaskami słynącego obrazu pielgrzymowali licznie pątnicy, nawet z Węgier, Słowacji i Rusi. Wieść bowiem rozchodziła się daleko, że tu jest miejsce, gdzie Maryja rozdaje łaski, uzdrawia w chorobach, pociesza w smutku i umacnia w słabościach. Są zapisy, że w XVII wieku na odpusty Nawiedzenia w dniu 2 lipca przybywały tu tysiące pielgrzymów.
My też przychodzimy, jak przychodziło przed nami wiele pokoleń. Wszyscy doznawali przemożnej opieki Matki Bożej, stąd liczne wota, zapisy podziękowań za otrzymane łaski.
Już od kilkudziesięciu lat pojawiała się myśl, aby tę wdzięczność wyrazić włożeniem koron na skronie Maryi. Wiele pokoleń oczekiwało na tę chwilę, a my cieszymy, żeśmy tego doczekaliśmy. Przez prawie 10 lat trwały bezpośrednie przygotowania, w które włączyła się cała wspólnota parafialna. Należy podkreślić szczególne zaangażowanie Rycerstwa Niepokalanej, Róż Różańcowych, a w ciągu ostatnich 2 lat Akcji Katolickiej. Na pochwałę zasługuje również grupa młodzieży, która przygotowywała czuwania przed Najświętszym Sakramentem u stóp Matki Bożej w każdą pierwszą sobotę miesiąca.
I warto było się starać i trudzić, bo dziś jest ten dzień szczególny. I dziś w tej koronie zostaną zawarte nasze modlitwy zanoszone do Matki Bożej Zagórskiej, prace, wysiłki, ofiary, duchowe dary, szlachetne uczucia, postanowienia i zobowiązania, dobre uczynki.
„Zagórska Pani, podaj nam dłoń,
bądź zawsze z nami od złego chroń,
gwiazdą przewodnią w ciemności bądź,
Matko Królowo, Ty nami rządź.”
Księże Arcybiskupie, bardzo prosimy o przewodniczenie tej dzisiejszej uroczystości, o Słowo Boże, umacniające naszą wiarę i naszą maryjną pobożność i o włożenie korony na skronie Matki Bożej – Matki Nowego Życia.