Effatha

Przy parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Zagórzu działa już od 1995 roku katolicka grupa młodzieżowa Effatha, której opiekunem jest obecnie ks. wikariusz Przemysław Macnar.

O Ruchu Apostolstwa Młodzieży słów kilka

Parafialna grupa "Effata"

Od września bieżącego roku nasza parafialna grupa młodzieżowa "Effatha" jest bogatsza o czterech animatorów. Są nimi: Ewelina Mazur, Wioletta Tobiasz, Aleksandra Woźniczyszyn i Bartłomiej Tympalski, którzy ukończyli roczne Studium Animatora Ruchu Apostolstwa Młodzieży w Przemyślu. W tym roku szkolnym tej formacji podjęły się kolejne trzy osoby: Diana Michalczak, Kinga Radwańska i Witold Fal. Cieszymy się z tego, że są wśród nas młodzi ludzie, którzy chcą się rozwijać duchowo i dzielić się z innymi swoją wiarą. Otaczamy ich naszą modlitwą i ufamy, że ten wysiłek zaowocuje piękną pracą w zagórskiej parafii.

Ruch Apostolstwa Młodzieży powstał w Duszpasterstwie Młodzieży Archidiecezji Krakowskiej w 1973 roku z inicjatywy ówczesnego ordynariusza ks. kard. Karola Wojtyły i zwany był wówczas Grupami Apostolskimi. Inspiracją dla Ruchu była nauka Soboru Watykańskiego II, według której wszyscy członkowie Kościoła są powołani do świętości i do uświęcania świata. Zgodnie z tym założeniem Ruch Apostolstwa Młodzieży stał się wspólnotą katolików świeckich, która przygotowuje do apostolstwa oraz daje oparcie w podjętych działaniach. Na teren Archidiecezji Przemyskiej został on przeniesiony w 1984 roku, dzięki staraniom ks. Franciszka Rząsy, który pełnił wówczas funkcję Diecezjalnego Duszpasterza i Moderatora Ruchu. W tym czasie powstało roczne Studium Animatora w Jarosławiu (Diecezjalny Dom Rekolekcyjny u Sióstr Niepokalanek), które przygotowywało młodzież do posługi animatora w grupach parafialnych i w czasie tygodniowych rekolekcji formacyjnych podczas wakacji. W latach 1994-1996 Studium to odbywało się w Ośrodku Kultury i Formacji Chrześcijańskiej im. Sługi Bożej Anny Jenke w Jarosławiu, a następnie zostało przeniesione do Przemyśla (Dom Rekolekcyjny przy kościele Świętej Trójcy). W 1994 roku moderatorem tego Ruchu został ks. Jan Mazurek, który pełni tę funkcję po dzień dzisiejszy.

Ruch Apostolstwa Młodzieży koncentruje się przede wszystkim na przygotowaniu młodzieży do świadomego i dojrzałego życia wiarą. Dąży też do doprowadzenia młodych ludzi do takiej dojrzałości osobowej, chrześcijańskiej i patriotycznej, która uczyni ich gotowymi do dawania odważnego świadectwa o Jezusie Chrystusie w konkretnych sytuacjach życiowych. Celem Ruchu jest także przygotowanie religijne i społeczne młodzieży do życia w rodzinach i innych grupach społecznych oraz do angażowania się w struktury państwowe i samorządowe, aby przepajać je duchem Ewangelii. Zasadniczym celem procesu formacji w Ruchu Apostolstwa Młodzieży jest więc przygotowanie młodych ludzi do udziału w trzech funkcjach Jezusa Chrystusa: kapłańskiej, prorockiej i królewskiej. Dokonuje się to poprzez pogłębienie osobistego życia wewnętrznego i więzi z Bogiem, poszerzenie wiedzy religijnej, pobudzenie świadomości o odpowiedzialności apostolskiej i nauczenie metod apostołowania. Realizacji tych właśnie celów służy roczne Studium Animatora Ruchu Apostolstwa Młodzieży.

Patronami Ruchu są: bł. Piotr Jerzy Frassati i Sługa Boża Anna Jenke. Święto patronalne obchodzone jest w doroczny Dzień Wspólnoty RAM-u i łączy się z błogosławieństwem nowych animatorów. Ma to zawsze miejsce w pierwszą sobotę września. Hymnem Ruchu jest pieśń - "Serce wielkie nam daj". Młodzież z RAM-u posiada również swój emblemat: krzyż umieszczony na globie ziemi, na którym widnieją znaki wyrażające charyzmat apostolstwa, zaś animatorzy noszą krzyż z napisem "apostolos". To greckie słowo oznacza po prostu "apostolstwo", czyli bycie posłanym z konkretną misją.

Warto również wspomnieć o tym, że wszystkich animatorów Ruchu Apostolstwa Młodzieży obowiązuje swoisty Dekalog. Wygląda on następująco:
1. Animator RAM-u jest człowiekiem modlitwy, zakochanym w Chrystusie i Niepokalanej. Swoją postawą nie przesłania Pana Boga, w modlitwie pamięta o intencjach Kościoła oraz parafii i grupie, w której posługuje.
2. Jest wierny apostolstwu - charyzmatowi Ruchu, jest autentycznym świadkiem głoszonych prawd wiary. Swoją osobą, zachowaniem, słowem i przykładem pokazuje styl nowego, dojrzałego człowieka i chrześcijanina.
3. Bierze czynny udział w życiu Kościoła i Ruchu Apostolstwa Młodzieży, zwłaszcza w swojej parafii i Archidiecezji.
4. Jest dyspozycyjnym narzędziem w rękach Bożych do wykonywania Jego dzieł. Kieruje się miłością bliźniego, jest radosny, pamięta o swoich obowiązkach i konieczności dawania świadectwa.
5. Jest w nim chęć ciągłego uczenia się, formowania, pogłębiania swojego życia duchowego. Stale troszczy się o pogłębione przeżywanie Mszy Świętej, Słowa Bożego, liturgii i wspólnoty.
6. Posługuje podczas różnych rekolekcji (zwłaszcza wakacyjnych) dobrze przygotowany, prezentuje odpowiednią i godną postawę i własną twórczość, ma odpowiedni strój na czas rekolekcji, umiejętnie tworzy wspólnotę rekolekcyjną.
7. Podczas rekolekcji trzyma się programu, ale jednocześnie jest elastyczny. Przebywa zawsze z grupą, za którą czuje się odpowiedzialnym. W grupie i na spotkaniach animator szczerze dzieli się swoją drogą wiary. Rozmawia z każdym uczestnikiem swej grupy (i nie tylko), ale nie zmusza do "zeznań", umie słuchać. Jest gotowy do bezinteresownej służby, umie przyznawać się do błędów, słabości.
8. Podczas wszystkich zajęć jest aktywny, pracowity, wypełnia dyżury i troszczy się o wszystko, co służy doświadczeniu Pana Boga.
9. Problemy rozwiązuje spokojnie wraz z prowadzącym rekolekcje, nie ma "tajemnic" przed nim; poszukuje najlepszych sposobów przekazu Ewangelii uczestnikom, modli się za nich i pomaga im w przeżywaniu rekolekcji.
10. W ciągu wakacji posługuje zasadniczo na jednym turnusie, podejmując się kolejnego zadania, musi mieć świadomość swojego zmęczenia.

Ojciec Święty Jan Paweł II w adhortacji apostolskiej "Christifideles laici" pisze: "Młodość jest czasem szczególnie intensywnego odkrywania własnego »ja« oraz snucia »planów życiowych«, jest okresem wzrastania, które winno być wzrastaniem »w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi« (por. Łk 2, 52)". Zachęcam wszystkich, którzy czytają ten artykuł do gorącej modlitwy w intencji młodych ludzi, którzy w tych trudnych czasach walczą o swoją świętość, a jednocześnie chcą być apostołami dla innych.

Ks. Paweł Drozd

"Nie wyście mnie wybrali, ale ja was wybrałem, i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili"

To właśnie Bóg wybrał nas, abyśmy mu służyli. Na początku ciężko było w to uwierzyć, ale z miesiąca na miesiąc, z każdym kolejnym etapem formacji animatorskiej, przekonywaliśmy się, że nie robimy studium z czystego przypadku. Bóg cały czas stał obok nas i czekał, czy wyciągniemy do Niego ręce. Tak też zrobiliśmy - dołączyliśmy do Ruchu Apostolstwa Modlitwy.

Podczas studium w wyjątkowy sposób odczuliśmy Bożą miłość, nauczyliśmy się nie tylko modlić, ale rozmawiać z Bogiem. Poznaliśmy tylu wspaniałych ludzi. Bardzo się z nimi zżyliśmy. W końcu nic tak dobrze nie zbliża, jak prozaiczne zajęcia i sytuacje - kolejka pod prysznic, sprzątanie i oczywiście niezapomniane mycie garnków.

Jednak to, co najbardziej scalało nas ze sobą, to wspólna modlitwa i śpiew. Śpiewaliśmy i wysławialiśmy Boga wszędzie: w kaplicy, w ogrodzie, w parku... Ludzie, którzy przechodzili obok nas, mówili: "RAM to potęga". I mieli rację. Nie na darmo stworzono powiedzenie: "Jeśli nie RAM, to co?". Właśnie tutaj możesz rozmawiać z Bogiem, powierzać Mu wszystko, całe swoje życie, problemy i radości. Poznasz ludzi, dzięki którym będzie Ci łatwiej, którzy zarażają zapałem i optymizmem. A zapał ten jest niezwykle potrzebny, gdyż studium to stała formacja. Jest to konieczne, jeśli chcemy dobrze pełnić swoją posługę animatora. Mimo, że pracy jest wiele, fakt, że można się stale wzbogacać, jest czymś pięknym i dodaje nam sił. Chcielibyśmy zachęcić tych, którzy wahają się, czy pójść drogą animatora, aby nie lękali się zaufać Jezusowi - bowiem "Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia". Tak więc nie bójcie się, zamknijcie oczy i dajcie się prowadzić Jezusowi.

Animatorzy