Rycerstwo Niepokalanej
Rycerstwo Niepokalanej (MI – łac. Militia Immaculatea) to ruch maryjno apostolski, założony przez św. Maksymiliana Kolbego w 1917 roku. Istotą tego stowarzyszenia jest osobiste oddanie się Niepokalanej, celem zaś – pogłębianie życia chrześcijańskiego, nawracanie tych, którzy odeszli od Boga, grzeszników, zwłaszcza nieprzyjaciół Kościoła, dążenie do zjednoczenia chrześcijan oraz uświęcanie świata za pośrednictwem Niepokalanej, a także – zgodnie z „rycerską” nazwą – walka z siłami zła. Ojciec Maksymilian poświęcił się szerzeniu idei Rycerstwa, najpierw wśród współbraci zakonnych, potem wśród świeckich. Rozpoczął wydawanie „Rycerza Niepokalanej”; w 1930 pod Warszawą założył klasztor-wydawnictwo Niepokalanów, a w 1936 jego odpowiednik w Japonii. Program rycerstwa Maksymilian Kolbe streścił w Haśle: „zdobyć cały świat dla Niepokalanej dziewicy, by Ona, a przez Nią Chrystus, zakrólował w duszach wszystkich ludzi”.
Dziś działa w świecie wiele takich Niepokalanowów, męskich i żeńskich. „Rycerz Niepokalanej” wychodzi w ponad 20 wersjach językowych, samo Rycerstwo zaś liczy około czterech milionów członków (w Polsce 1 600 tys.) Obecne jest w 46 krajach na wszystkich kontynentach, posiada 540 ośrodków.
Warunkiem przynależności do Rycerstwa jest całkowite oddanie Maryi Niepokalanej, noszenie Cudownego Medalika oraz wpisanie się do księgi Rycerstwa. Członek Rycerstwa powinien codziennie odmawiać akt strzelisty do Niepokalanej oraz poprzez pokutę, modlitwę i osobiste świadectwo realizować cele stowarzyszenia. Rycerstwo to przede wszystkim powszechny ruch, ale także grupy zorganizowane, np. parafialne, jak również instytuty życia konsekrowanego, świeckie i zakonne, inspirowane charyzmatem świętego Maksymiliana.
Początki Rycerstwa Niepokalanej w Zagórzu sięgają 1996 roku, kiedy to grupa parafian udała się na pielgrzymkę do Częstochowy, Gidli, Lichenia i Niepokalanowa, a następnie, podczas Mszy Świętej dziękczynnej osoby, które czuły taką potrzebę serca, otrzymały Dyplomiki MI i stały się Rycerzami Niepokalanej. Pierwszym zadaniem było podjęcie zobowiązania do odprawienia nowenny do św. Andrzeja Boboli. Każdego 16 dnia miesiąca odbywały się spotkania modlitewne w Strachocinie. Następnie rozpoczęto starania o powołanie Wspólnot Rycerstwa Niepokalanej w parafiach, w których takich organizacji jeszcze nie było - takie zadanie otrzymali właśnie Halina i Kazimierz Kucharscy z Zagórza.
4 kwietnia 1998 roku, w pierwszą sobotę miesiąca, odbyło się spotkanie członków MI z ks. proboszczem Adamem Michalskim, oraz pierwsza wspólna Adoracja Najświętszego Sakramentu. Od tej pory w każdą pierwszą sobotę miesiąca Rycerstwo spotyka się na Mszy Świętej i adoruje Najświętszy Sakrament, a w ostatnią sobotę odbywają się zebrania formacyjne, które prowadzi zawsze kapłan.
Pierwsze zebranie zarządu parafialnego Koła Rycerstwa Niepokalanej, w obecności ks. proboszcza Józefa Kasiaka, odbyło się 17 kwietnia 1999 roku. Prezesem Rycerstwa Niepokalanej została Halina Kucharska.
Od tej chwili. jesteśmy już nie tylko Wspólnotą, ale Stowarzyszeniem. Rycerstwo Niepokalanej w naszej parafii działa prawie 14 lat. Należy do niego około 30 osób, ale na spotkania regularnie przychodzi 15-18 osób. Spotkania prowadzi ks. Wikariusz Przemysław Macnar. W zagórskim kościele znajdują się od kilku lat relikwie św. Maksymiliana Marii Kolbego.
Archiwum: